Ik ben erin gestonken. Ik ben genept. Ik stond erbij en keek ernaar en ben nu 130 euro lichter.
Wat is er gebeurd? Ik was overdag thuis en er werd gebeld. Er stond een man met handschoenen aan en een overall en hij vroeg of ik interesse had in haardhout. Had ik. Hoezo? vroeg ik. Nou zei hij, ik moest hier in de buurt hout leveren maar die mensen hebben zich in de datum vergist. Ze zijn er niet. En hij wilde graag van zijn hout af. Of ik het wilde hebben, eikenhout, voor 65 euro een kuub. Ofwel niet duur.
Tja, daar stond ik dan. We hadden net hout gekocht en dat was niet al te best. Brandde snel weg, was geen eiken. We hadden het er al over gehad dat het misschien best een goed idee zou zijn om een keer wat duurder hout uit te proberen. En nu stond hij daar met dit goede aanbod….dus je voelt hem al aankomen.
Ik twijfelde even, waar moest ik het laten? Hij zou wel even meekijken. Enthousiast liep hij mee naar de achtertuin en wist direct een goeie plek aan te wijzen. Dus ik zei ja, en hij haalde zijn maat erbij en binnen een mum van tijd lag er een hoop netten met hout supernetjes opgestapeld in mijn tuin.
Dank je wel, zei ik nog. Helemaal goed. Ja, zei hij, ik kom volgende week nog twee zakken met aanmaakhout brengen. Ik moet dan toch hierheen om die andere mensen te bevoorraden. En dan neem ik ook wel een folder mee…..
Hij was weg en ik liep de tuin in. Ik zag 25 zakken en dacht nog, is dit twee kuub? Geen verstand van, dus in gedachten probeerde ik die zakken op te stapelen. Maar goed, geen idee, het zal wel. Ik keek nog even naar het hout, mooi gezaagde ronde stammetjes, leken wel takken. Wel een beetje dun dacht ik, maar ik dacht ook: ach, die hoeven niet nog een keer doormidden. Dat scheelt weer werk.
Vriend komt thuis en kijkt in de tuin. Dit is niet twee kuub……wat is dit voor hout? Dit hout stinkt…..dit lijken wel paaltjes…..voel eens hoe licht…..Ojee, ik was er al bang voor……Volgende dag, vriendlief gaat op zoek naar iemand met echt verstand van hout. En het bleken vurenhouten geimpregneerde paaltjes te zijn. Ofwel, niet branden, slecht voor mensen, slecht voor de kachel, brandgevaarlijk. Dus ik ben erin gestonken en zit nu met een partij pruthout.
Grappig toch hoe dat werkt. Dat brein. Dat brein dat, althans bij mij, gebrand is op koopjes. Ik dacht echt: goeie deal, hebben is hebben….. En dus filterde ik alle signalen daarna, die mij aan het denken hadden kunnen zetten, weg. Geen alarmbellen toen de beste linkmiegel nog aangaf dat het zo koud was en ik best binnen mocht blijven…..Nee, hij wilde natuurlijk niet dat ik het hout zag en vragen zou stellen. Hij zou mij een folder geven, maar opeens werd dat de volgende keer. Dus ik heb nu geen idee wie hij is of van welke bedrijf. Geen alarmbel. Ik dacht nog even: ach, ik help hem hier ook nog mee, is hij van zijn hout af, hoeft hij niet helemaal voor niets terug te rijden naar Breukelen. Dat laatste had hij mij wel verteld. Ook toen geen alarmbel. Wie brandhout bestelt doet dat in de buurt, waarom zou iemand haardhout uit Breukelen laten komen?
Wat zal hij gelachen hebben met zijn maatje. Even mooi afvalhout gedumpt en 130 euro gevangen. Hij had supermazzel dat ik toevallig 130 euro in huis had, want anders echt nooit zo is. Het is inmiddels een week verder, hij is niet langs geweest met zijn aanmaakhout.
Maar terug naar het mensenbrein. Dit is een mooi voorbeeld wat laat zien hoe je als mens omgaat met prikkels en informatie. Dat wat niet past in het plaatje, in dit geval het plaatje van de Goeie Deal, filter je weg. Ofwel oogkleppen op! In veel situaties gaat het zo. Op het werk, thuis, overal. De kunst is op te merken welk filter actief is, of anders gezegd, welke bril zet je op? En wat zie je daardoor niet waardoor het werkt als een oogklep!