Onlangs heb ik een interessant boek gelezen. Een aanrader, echt. Voor iedereen! En waarom voor iedereen? Omdat iedereen een smartphone heeft. En gebruikt, en vaak ook.
Welke boek is het? Het gaat over Leven zonder smartphone stress van Alexander Markowitz. Simpelweg geleend bij de bieb in Alkmaar. En wat maakt het nu zo interessant? Ik vond het zo herkenbaar wat hij schreef over ons mobiele telefoongebruik. De frequentie dat we dat ding gebruiken en hoe je steeds getriggerd wordt om je mobiel te gebruiken voor van alles en nog wat. Niet alleen telefoneren, daarvoor gebruiken we hem nog het minst. Maar om te appen, te Facebooken, te Linked-innen en noem maar op. Eigenlijk voor een heleboel redenen die, als je het nuchter bekijkt, niet eens zo belangrijk zijn. Althans niet in die mate waarin we door de telefoon getriggerd worden.
Ik ben nu al een tijd begonnen met mijn eigen coachingspraktijk en daarnaast ben ik ook op zoek naar een baan in loondienst. In mijn hoedanigheid van ZZP-er heb ik uiteraard een Linked-inprofiel, en een Facebookpagina. Een persoonlijke en een zakelijke. En ik heb een website www.cynthiavanderzee.nl waar ik een dashboard op heb. Zonder stuur weliswaar. Op het dashboard kan ik zien hoeveel bezoekers er op mijn website komen. Net als de statistiekpagina van mijn zakelijke facebook. Als werkzoekende ben ik een frequent user van Indeed, Monsterboard en de vele sites van werving- en selectiebureau’s. De verzamelbak met vacatures in de regio. Met ingestelde zoekopdrachten.
Dus je voelt het al aankomen. Die mobiel en mijn laptop worden frequent aangezet, als ze al niet aan staan. Om al deze informatie tot mij te nemen. Waarbij ik op Facebook regelmatig beland op de startpagina tussen alle gezellige verhalen, filmpjes, blogs en de honderdduizend mede zzp-ers die hun gratis e-book aanbieden en/of gratis webinar om zo hun overigens niet-gratis (logisch!) aanbod te slijten. Lange zin he? Dit gegoogle en gelees en gepiep van mijn mobiel hoort er enerzijds bij en anderzijds verbaas ik mij soms hogelijk over de hoeveelheid tijd die hierin gaat zitten. En als het nou nog wat oplevert..
Ik hoop natuurlijk van wel en pleit niet voor een totale stilte. Maar toch triggerde dit boek mij. Vooral de conclusies van de schrijver. Hij heeft namelijk onderzoek gedaan en daaruit blijkt dat wij mensen om de 19 minuten ons laten afleiden door de telefoon. En hier voeg ik dan maar vanuit eigen ervaring de laptop aan toe. Deze afleiding heeft enorme consequenties voor ons concentratievermogen en op ons werkgeluk. Waarom? Door het onderbreken van de flow.
Allereerst dat concentratievermogen. Het vermogen te focussen. Heel belangrijk. Dit hoef ik denk ik niet uit te leggen. Je wilt niet dat je hoofd een flipperkast wordt die niet meer tot rust kan komen. Want het effect van al het mobiele telefoongebruik is dat elk moment van rust wordt ingevuld en je hersenen niet tot rust komen. Met alle consequenties van dien. Dat wil je toch niet? Ik in ieder geval niet.
En voor wat betreft de flow. Wat is flow nou weer? Simpel gezegd: lekker geconcentreerd bezig zijn waarbij aandacht voor de tijd wegvalt. Kortom, een werksituatie die we toch allemaal graag willen? En deze flow ontstaat pas na 15 minuten. Kortom, als wij elke 19 minuten op onze mobiel kijken, haal je jezelf al na 4 minuten uit die flow. Met als gevolg, concentratieverlies e.d. en in ieder geval geen flow.
En terwijl ik dit boek las, lag mijn mobiel op de kast. En ja hoor, hij piepte, en weer en weer en weer. En wat deed mijn onbewuste brein? Ik stond op om weer te kijken. Een groepsapp, tuurlijk! Ik heb sinds dat moment het geluid van de groepsappjes uitgezet. Heerlijk! Wat een verademing. Vanochtend stond mijn mobiel op stil. Ik heb inderdaad een aantal appjes gemist. So what? Hoe belangrijk zijn ze vaak? Het zijn vaak gezellige uitingen van contact, maar eerlijk gezegd…soms kan ik ze goed missen. Ik heb dit blog geschreven in no-time, zonder afleiding. Heerlijk! Ik ga vaker zo werken. En wil je weten waarom we zo vaak op die mobiel kijken? En waarom het eigenlijk zo slecht is. Ofwel: interesse in dit boek? Ik hem hem al teruggebracht, dus je kan hem lenen.
Marieke Craamer zegt
Herkenbaar, irritant herkenbaar…
Misschien leuk om een keer iets “ondernemends” te doen met dit gegeven 🙂
Cynthia zegt
Jazeker! Concreet idee is er nog niet, maar wie weet…